loading...

درمان و رهایی

درمان بيماري اعتياد با روش DST

بازدید : 258
چهارشنبه 13 آبان 1399 زمان : 11:42

دوشنبه دوازدهم آبان ۱۳۹۹ - 15:5 - همسفرمیلادعیدی -

جلسه هفتم از دور اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی لژیون سردار کنگره ۶۰، همسفران نمایندگی کاسپین با استادی دستیار دیده‌بان محترم همسفر ناهید و نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر مهناز با حضور ایجنت نمایندگی کاسپین همسفر مریم با دستور جلسه گلریزان در روز دوشنبه 5 آبان ماه 1399 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان ناهید هستم همسفر:

دستور جلسه امروز ما در مورد گل‌ریزان است و همان‌طور که همه ما می‌دانیم و بارها آقای مهندس در صحبت‌هایشان فرمودند، اگر بخواهد موسسه‌ای سرپا باشد، علاوه بر نیروی انسانی و آن علمی‌که باید داشته باشد، باید ازلحاظ مالی هم تکمیل باشد تا بتواند به اهدافی که دارد برسد.

کنگره 60 هم یک NGO مردم‌نهاد است و از دل مردم بلند شده و خود ما هستیم که می‌توانیم اینجا را اداره کنیم و خوشبختانه ما اینجا را پیدا کردیم و آن علم، به‌روز در اختیار ما است و ما هر هفته از طریق سی‌دی‌ها آن را دریافت می‌کنیم، کنگره 60 از لحاظ درمان اعتیاد حرف اول را میزند. درست است که الآن یک بخش کوچکی از این جهان هستیم که به درمان اعتیاد دست پیدا کردیم اما هنوز خیلی از کشورها به درمان اعتیاد دست پیدا نکرده‌اند.

یکی از اهداف آقای مهندس این است که همان‌طور که ما طعم شیرین رهایی را چشیدیم آقای مهندس می‌خواهند خانواده‌های دیگری که درگیر اعتیاد هستند در هرکجای دنیا به این راه برسند همه آن‌ها بیایند و خانواده‌هایی که در رنج و عذاب هستند نجات پیدا کنند. چقدر مصرف‌کننده‌های ما در رنج و عذاب بودند و در کنار آن‌ها ما نیز عذاب و سختی کشیدیم و در کنگره 60 بود که ما به این توفیق رسیدیم که رها شویم و مصرف‌کننده‌های ما بتوانند بدون مواد زندگی کنند و هدف آقای مهندس این است که این کار را جهانی کند و از این چشمه آب شیرین و زلال همه انسان‌ها بنوشند به خاطر همین ما نیاز به حمایت مالی داریم. ما نباید فکر کنیم که پول چرک کف دست است،چون کسی که رزق و روزی ندارد معاد ندارد.

خیلی از انسان‌هایی که در فقر به سر می‌برند بی‌دین هم می‌شوند و دست خودشان هم نیست. پس ما همسفران هم به همراه مسافرانمان در کنگره احیا شدیم با آموزش‌هایی که دریافت کردیم به حال خوش نسبی رسیدیم، پس به خاطر این‌که دیگران هم این حال خوش را بچشند وظیفه‌داریم هر کس به مقدار وسع خودش کمک کند. اگر کسی که توان مالی دارد و در این راه خرج نکند و در کار خیر پیش‌قدم نشود مثل کسی است که صاحب آن پول نیست فقط یک پاسبان است و مثل یک ماری است که حلقه‌زده و روی آن پول نشسته یک‌زمانی که آن مار از دنیا رفت کس دیگری صاحب آن پول می‌شوند. پس ثروتمند کسی است که یک مقدار از میزان درآمدی که دارد را به دیگران ببخشد و چه جایی بهتر از کنگره 60.

آقای مهندس 6 سالی است که لژیون مالی را افتتاح کردند و دو سال است که نام این لژیون را لژیون سردار نام گذاشتند به علت این‌که استاد ایشان که استاد سردار نام دارد همیشه آقای مهندس را تشویق می‌کردند که پایه‌های مالی خودش و کنگره را قوی و محکم کند. خوشبختانه هرکس به‌اندازه خودش در این کار خیر سهیم شد و توانستیم شعبات زیادی راه‌اندازی کنیم و الآن هم که می‌خواهد دانشگاه راه‌اندازی شود تا بتوانیم به آن هدف بزرگ‌تر که مدنظر آقای مهندس هست برسیم چون هدف و آرزوی آقای مهندس هدف و آرزوی ما هم هست و ما وظیفه‌داریم به‌اندازه وسع خودمان در این کار خیر شریک باشیم.

سلام دوستان مریم هستم همسفر:

انشا الله که بتوانیم یک گل‌ریزان خوبی داشته باشیم، ایجنت مسافران به فکر این هستند که یک زمینی بگیرند و نیاز به حمایت مالی داریم و هزینه‌های شعبه خیلی زیاد است و باید یک مقدار بالاتر از توانمان کمک کنیم و این بستگی به آموزش‌های کمک راهنماهای عزیزمان دارد. ببینند اگر بعضی رهجو‌ها شرایط عضو شدن در لژیون سردار را دارد آن‌ها را تشویق کنند و یا اگر هم نمی‌توانند عضو لژیون سردار شوند مبالغی که در حد توان دارند را هزینه کنند چون عده‌ای از رهجوها دوبه‌شک هستند که آیا این مبلغ را هزینه کنند یا خیر و این وظیفه کمک راهنما است که آن‌ها را تشویق کنند. شاید قبل از کنگره پول‌های زیادی به دست ما می‌آمد ولی نمی‌دانستیم که چگونه آن را خرج کنیم اما با آموزش‌های کنگره یاد گرفتیم که در چه راهی آن را خرج کنیم. ما در کنگره پس‌انداز کردن را یاد گرفتیم و یاد گرفتیم که این پولی که دست من است همه از آن‌من نیست و یک مقدار از آن را باید به دیگران ببخشیم و چه جایی باارزش‌تر از کنگره وجود دارد که ما هزینه کنیم. وقتی ما چیزی را ببخشیم یک‌چیز باارزش‌تری به دست می‌آوریم مخصوصاً بخشش بلاعوض باشد.

سلام دوستان محدثه هستم همسفر:

من تا زمانی که خودم را عضو این خانواده بدانم ناخودآگاه خودم را در این کار خیر سهیم می‌دانم و در حد توان خودم کمک می‌کنم ولی وقتی‌که شرکت نمی‌کنم و به قول آقای مهندس فقط تماشاچی باشم ناخودآگاه از کنار اتفاقاتی که در اینجا می‌گذرد بی‌تفاوت رد می‌شوم واقعاً من اعتقادم این هست که هر کس هرچقدر که در حد توانش است کمک کند و این خیلی ارزشمند است و نگران قضاوت‌های دیگران هم نباشد.

دست‌هایی که کمک می‌کنند مقدس تر از لب‌هایی هستند که دعا می‌کنند.

عکاس : همسفر معصومه لژیون سوم
تایپ و تنظیم : همسفر فاطمه لژیون هشتم
نمایندگی کاسپین قزوین
ادامه مطالب در آرشیو لژیون سردار

وادی دوم روی ناامیدی خط قرمز می‌کشد
نظرات این مطلب

تعداد صفحات : 2

آمار سایت
  • کل مطالب : <-BlogPostsCount->
  • کل نظرات : <-BlogCommentsCount->
  • افراد آنلاین : <-OnlineVisitors->
  • تعداد اعضا : <-BlogUsersCount->
  • بازدید امروز : <-TodayVisits->
  • بازدید کننده امروز : <-TodayVisitors->
  • باردید دیروز : <-YesterdayVisits->
  • بازدید کننده دیروز : <-YesterdayVisitors->
  • گوگل امروز : <-TodayGoogleEntrance->
  • گوگل دیروز : <-YesterdayGoogleEntrance->
  • بازدید هفته : <-WeekVisits->
  • بازدید ماه : <-MonthVisits->
  • بازدید سال : <-YearVisits->
  • بازدید کلی : <-AllVisits->
  • کدهای اختصاصی